Niçe dil vermesin divane gönlüm Böyle bir cemali münevver aya aşkıyla olaldan mestane gönlüm Nazar etmez oldu cam-ı sahbaya
Güftar eyledikçe canımın canı Mest ü medhuş eder cümle cihanı Nebat-ı kand ile beslemiş anı Pesend aferin büyüden anaya
Bu aşk bize bela olmasın dostlar Bülbül veş hem neva olmasın dostlar Kimseler mübtela olmasın dostlar Böyle bir dilber-i şuh u garraya
Ömer aşıkındır medhini kılur Var mıdır yarine bahane bulur Tekellüm babında kim kadir olur Böyle tıhfe böyle rengin edaya |